Haber; Ezgi Balmumcu

Kırklareli Caddesi Eğri sokakta bulunan dükkanında terzilik işiyle uğraşan Saim Selçuk işlerin öldüğünü dile getirdi.

1935 doğumlu olan Selçuk, çocukluğundan bu yana terzilik işiyle uğraşıyor ve ekmek parasını çıkarıyor. Tabi artık ekmek parasını çıkarma konusunda zorlanıyor. 2 çocuğunu bu meslekle büyüten Terzi Saim, şimdi sadece oyalanmak için dükkanda durduğunu söyleyerek işlerin öldüüğünü anlattı.

‘’1947 senesinde terzi çırağı oldum. O zaman 12 yaşındaydım. İlkokul bitmişti.Tabi o zamanlar aba dikilirdi daha çok. Ama çok terzi vardık, konfeksiyon işi o zamanlar böyle yoktu. İşler çok yoğundu. Gece gündüz çalışırdık ama el işi çok vardı. Onun için çabuk olmazdı.Ondan sonra gittikçe terzilik işleri hızlandı ve kabalaştı. Makine işleri el işlerinin yerini aldı. İstanbul’da da çalıştım dükkan açtım. İstanbul her mesleğin zirvesi. Bizim mesleğinde zirvesiydi.Burada vakit geçirdiğim kadar orada da vaktim geçti. Özellikle Beşiktaş’ta. Orada mesleği daha iyi öğrendik ve icra ettik.  Çok ince iş olurdu, ipek ipliklerle işleme yapardık. Sonra onların yerlerini paldır küldür işler aldı.Daha sonra konfeksiyonlar çıktı. Seri imalatlar olunca tabi meslek bitti. Şimdi terzi kalmadı gibi bir şey. Ben dükkan parası vermiyorum. Öyle sanıyorum ki kim dükkan parası verirse dükkanı kapar. Artık sadece zaman geçirmek için buradayım. Yoksa evi bakmaz. Anca başka işe gitmesi lazım terzinin ve öylede oldu zaten.Şimdi bir pantolon alıyorsunuz paçasını aldığınız yerde kestiriyorlar. Bize ihtiyaç kalmadı. Evliyim, çocuklarım var, iki kız torunum var. Hepsi üniversite mezunu. Oğlumun işleri pek iyi değil ama kızın işi iyi sayılır. O da 64 doğumlu. İlk önce savcıydı, şimdi hakim. Bakırköy Adliyesi’nde 14 seneden beri çalışıyor. Onları bugünlere getirmek için çok emek verdim. Bu işi terzilikle yaptım. Tabi artık meslek öldü.’’